Avonturen in de outback van Australië - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Eline Wennink - WaarBenJij.nu Avonturen in de outback van Australië - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Eline Wennink - WaarBenJij.nu

Avonturen in de outback van Australië

Door: Eline Wennink

Blijf op de hoogte en volg Eline

14 November 2014 | Australië, Melbourne

Mijn vorige blog is alweer een tijdje geleden, genoeg te vertellen dus. Mijn vorige blog eindige met de reis naar Sydney, hier zal ik dus verder gaan. We zijn ruim een week in Sydney geweest. Wat een mooie stad is Sydney! We hebben een paar dagen door de stad gewandeld en uiteraard het Opera House en de Harbour Bridge bezichtigd. Ook zijn we een dag naar Bondi Beach, Manly Beach en de Blue Mountains geweest. Erg mooi allemaal! In Sydney hebben Stefanie en ik besloten om de plannen om te gooien en om in plaats van Sydney naar Melbourne te reizen, de outback van Australië in te trekken. We hebben besloten om een campervan te huren om in twee weken van Darwin naar Melbourne te rijden via Alice Springs en Adelaide.
In de outback van Australië hebben we hele mooie avonturen beleefd, helaas ook een wat minder avontuur. Ik zal ze allemaal met jullie delen in dit blog.
De eerste dagen hebben we de omgeving van Darwin verkend. We zijn naar het Litchfield National Park en het Kakadu National Park geweest. Beide erg mooie nationale parken met mooie termietenheuvels, watervallen en wandelingen.
De dagen daarop zijn we naar Katherine en Tennant Creek gereden. Onderweg zijn we gestopt in Mataranka, om de thermaalbronnen te bekijken, en Daly Waters, waar we de oudste pub van het Territory hebben bezocht.
Vervolgens was het plan om van Tennant Creek naar Alice Springs te rijden. Dit plan is niet helemaal soepel ten uitvoer gebracht. De reis begon die dag voorspoedig. We waren naar de Devils Marbles geweest, deze enorme zwerfkeien zijn volgens de mythologie van de Aboriginals de eieren van de Regenboogslang. Ook zijn we naar Wycliffe geweest, een dorpje dat bekend is om de UFO's die er waargenomen zijn. Even later begon het gedonder met de campervan. We reden de zone binnen waar een onbeperkte snelheidslimiet is toegestaan, we wilden dus even uitproberen hoe hard we konden met de campervan. Dit was niet zo'n goed idee. Toen we de 160 km/h hadden bereikt en het gaspedaal weer langzaam terug lieten zakken maakte de campervan een heel raar geluid en begon te trillen. We hadden meteen spijt dat we wilden kijken hoe hard ie kon. Wij de campervan op een parkeerplaats langs de kant van de weg gezet om af te laten koelen. Dit mocht helaas niet baten, want toen we verder wilden rijden begon het weer. Even verderop zagen we dat er wegwerkzaamheden waren en dat er mensen stonden. Daar hebben we verteld wat er aan de hand was. Een man vertelde ons dat er wat mis was met de stand van de wielen, wheel alignment genaamd, maar dat we wel veilig naar Alice Springs konden rijden (was maar 300 km verder haha). We vervolgden dus onze weg. Even later hoorden we een keiharde knal en konden we niet meer verder rijden. Toen we de campervan aan de kant van de weg hadden gezet en onder de auto keken zagen we dat er een buis was losgeraakt en half op de grond lag (zie foto). Gelukkig zaten we 2 km van een dorpje, Barrow Creek genaamd, vandaan. Eigenlijk is het niet eens een dorpje, er is namelijk alleen een pub en verder was er niets haha. Stefanie is naar de pub gelopen om hulp te halen. Twee uur later kwam Stefanie terug met de eigenaar van de pub die onze campervan naar de parkeerplaats heeft gesleept. Vervolgens hebben we in de pub drie uur gewacht op de sleepwagen die uit Alice Springs moest komen. Maar we hebben ons goed vermaakt in de pub. Ze verzamelden daar allemaal spullen die ze van toeristen hadden gekregen (zie foto), erg leuk. Zo hadden ze bijvoorbeeld een Nederlandse vlag, een vlag van Feyenoord, een flesje Grolsch en zelfs nog een briefje van 50 gulden. Rond 16.15 was de sleepwagen er en die heeft ons en de campervan naar Alice Springs gebracht waar we in een hostel hebben overnacht terwijl onze campervan bij de garage stond. Uiteindelijk zijn we die dag dus wel in Alice Springs aangekomen, maar niet helemaal volgens ons plan haha. De volgende ochtend zijn we van het hostel naar de autogarage gelopen om te vragen wanneer onze campervan gerepareerd kon worden. Daar vertelden ze ons dat er twee dagen daarvoor ook een campervan van Travellers Autobarn (waar we de campervan gehuurd hebben) was gebracht voor reparatie en dat ze probeerden om het onderdeel dat bij ons kapot was uit de andere campervan te halen en bij de onze weer te plaatsen. Aan het einde van de middag waren we dus weer teruggegaan naar de autogarage. Daar vertelden ze ons dat de schade nog erger was dan ze eerst dachten, er was namelijk ook iets mis met de versnellingsbak. Gelukkig hadden ze het allemaal in één dag kunnen repareren. Bij de autogarage hadden ze ons trouwens nadrukkelijk verteld dat het een mechanische fout was, dat het niet onze schuld was en dat wij dus niks moesten betalen. Dat viel dus weer mee gelukkig. Die dag zijn we van Alice Springs naar Stuarts Well gereden waar we hebben overnacht.
De volgende dag zijn we naar Kings Canyon gereden, daar hebben we een super mooie wandeling gelopen van 6 km. Het uitzicht was erg mooi! De dag daarop zijn we naar het Uluru-Kata Tjuta National Park geweest. We zijn naar Kata Tjuta geweest en hebben 's avonds de zonsondergang bekeken bij Uluru, dit was een erg mooi gezicht! De volgende ochtend, of eigenlijk in de nacht, zijn we om 04.15 opgestaan. We wilden namelijk ook de zonsopgang bij Uluru bekijken. Om 05.00 zaten we dus in de campervan onderweg naar een uitkijkpunt om de zonsopgang te bekijken. Nadat we de zonsopgang hadden bekeken hebben we de base walk, een wandeling van 10 km om Uluru heen, gelopen. Vervolgens zijn we naar Coober Pedy gereden, dit is een plaatsje dat grotendeels onder de grond is omdat het anders te warm is om te leven. Mensen wonen dus onder de grond en er zijn winkels, hotels en motels onder de grond. Erg bijzonder en apart om te zien. In Coober Pedy hebben we overnacht in een caravanpark, wel boven de grond overigens haha. De dag daarop hebben we Coober Pedy verkend en zijn we naar Port Augusta gereden. Onderweg kregen we het nog wel een beetje benauwd. We reden namelijk weg met een volle tank uit Coober Pedy, maar onderweg kwamen we telkens geen tankstation tegen. En de tank raakte leger en leger. Toen ie echt bijna leeg was zagen we gelukkig een bordje van een tankstation, 15 km verderop. Dat hebben we gelukkig nog gered, maar het was wel even billenknijpen.
De volgende dag zijn we naar het Flinders Ranges National Park geweest en zijn we doorgereden naar Adelaide. We zijn naar de Barossa Valley Wineries en Victor Harbour geweest. Ook hebben we de stad Adelaide nog even verkend.
Vervolgens zijn we begonnen aan de Great Ocean Road, dit is een weg die loopt van Warrnambool tot aan Torquay. Dit was zo mooi! We hebben de Great Ocean Road in twee dagen gereden. Onderweg waren er zo veel mooie plekken om te stoppen, het was een hele mooie ervaring.
Afgelopen maandag hebben we de campervan weer ingeleverd bij Travellers Autobarn in Melbourne. Daar vertelden ze dat alles in orde was. We hebben geen rekening gekregen van de autogarage haha, dus dat is weer een financiële meevaller. Uiteindelijk hebben we een afstand van 7770 km afgelegd met de campervan innen 2 weken. Het was echt een heel mooi avontuur om zelf in de campervan te rijden en zo'n afstand af te leggen. Soms kwam je kilometerslang niks of niemand tegen, heel bijzonder. Toch vinden we het allebei ook wel fijn dat we nu weer lekker in een normaal bed kunnen slapen en niet meer zelf elke dag hoeven te rijden haha.
Ons avontuur in Australië zit er inmiddels alweer op. Ik vond Australië echt een super mooi land met hele vriendelijke en behulpzame mensen. We hebben veel van het land gezien, de oostkust en de outback. Erg leuk om die verschillen te zien.
Morgen (zaterdag) vliegen we van Melbourne naar Nieuw-Zeeland, ik ben erg benieuwd naar het land en wat we daar allemaal weer zullen beleven. Dat zullen jullie allemaal lezen in mijn volgende reisverslag.
Ik mis hier de pepernoten wel trouwens, ik heb al gevraagd of ze thuis een zak willen kopen en willen bewaren voor me. Hopelijk gaat dat goed en eten ze de pepernoten niet allemaal zelf op haha. Hier in Australië zijn ze al helemaal in de kerststemming trouwens, vandaag hebben we de kerstman al gespot.
Hopelijk gaat daar ook alles goed in Nederland. Jullie horen/zien snel weer van me!

Heel veel liefs,
Eline

  • 15 November 2014 - 09:20

    Frank:

    Leuk Eline! Ik zie het zo voor me.
    Op eigen kracht, da's het leukste. Pech hoort er dan bij. Voor mij heel bekend. Achteraf blijft dat meer als belevenis hangen dan een gladjes verlopen trip.

  • 15 November 2014 - 17:35

    Frederike En Marcel De Vet:

    hoi Eline,
    Wat een leuk verhaal en wat een avontuur daar in de Outback met de campervan. Nu veel plezier in Nieuw Zeeland. We zijn benieuwd naar je volgende verslag.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eline

Actief sinds 05 Sept. 2014
Verslag gelezen: 167
Totaal aantal bezoekers 3526

Voorgaande reizen:

07 September 2014 - 16 Januari 2015

Backpacken in Australië, Nieuw-Zeeland en Thailand

Landen bezocht: